10 από τα πιο παράξενα μέρη στον κόσμο!

Κάθε χώρα και κάθε σημείο του πλανήτη μας, έχει τις δικές του ιδιαιτερότητες και φυσικές ομορφιές. Υπάρχουν, ωστόσο, ορισμένα σημεία στη Γη που ξεχωρίζουν είτε σαν αποτέλεσμα γεωλογικών διαδικασιών είτε από την ανθρώπινη παρέμβαση.

Για ορισμένα μάλιστα από αυτά, οι Ιστορικοί αλλά και οι Γεωλόγοι εξακολουθούν να αδυνατούν να δώσουν εξήγηση σχετικά με την προέλευσή τους.

Τα παράξενα μέρη που ακολουθούν αποτελούν ενδεικτικά παραδείγματα της ομορφιάς και της ποικιλίας που παρουσιάζει ο κόσμος που μας περιβάλλει…


1. Salar de Uyuni, Βολιβία



Πρόκειται για τη μεγαλύτερη ξηρή λίμνη στον κόσμο έχει έκταση 10.582 τετραγωνικών χιλιομέτρων και βρίσκεται στη Βολιβία. Η ερημική αυτή έκταση διαφέρει από κάθε άλλη καθώς στο τοπίο αυτό φιλοξενούνται εντυπωσιακές δομές από αλάτι, ενεργά ηφαίστεια και αφθονεί το Λίθιο. Μάλιστα από το σημείο αυτό καλύπτεται το 50 με 70% των παγκόσμιων αναγκών για το στοιχείο αυτό.




2. Guanajuato Mummy Museum, Μεξικό



Οι «Μούμιες του Guanajuato» όπως ονομάζονται, αποτελούνται από έναν αριθμό σωμάτων που θάφτηκαν στο Guanajuato του Μεξικού το 1833 όταν η χολέρα έπληξε την περιοχή. Ωστόσο, σε αντίθεση με τις γνωστές μούμιες της Αιγύπτου, τα σώματα στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν μουμιοποιήθηκαν σκόπιμα. Η υγρασία και ο μεγάλος αριθμός των θαμμένων σωμάτων προκάλεσε τη διαδικασία. Το γεγονός αυτό, ενέπνευσε θρύλους για μια γυναίκα που θάφτηκε ζωντανή…




3. Τα «κολαστήρια» του Beppu, Ιαπωνία



Το Beppu είναι μια ιαπωνική πόλη η οποία διαθέτει 2.800 πηγές από τις οποίες αναβλύζει θερμό νερό. Το γεγονός αυτό έχει δώσει στην πόλη τον τίτλο της ιαπωνικής πρωτεύουσας των θερμών πηγών. Εξαιτίας μάλιστα των υπερβολικά υψηλών θερμοκρασιών και των μοναδικών χρωμάτων, οι 9 από τις πηγές αυτές ονομάζονται «κολαστήρια». Ιάπωνες συγγραφείς παλαιότερων ιστορικών περιόδων, έχουν περιγράψει το μέρος αυτό σαν ένα αποκαλυπτικό τοπίο όπου λάμβαναν χώρα βασανιστήρια..




4. McMurdo Dry Valleys, Ανταρκτική



Πρόκειται για μια από τις λίγες περιοχές της Ανταρκτικής που δεν είναι καλύπτεται από πάγο. Αυτό συμβαίνει καθώς το καλοκαίρι, η θερμοκρασία είναι επαρκώς υψηλή ώστε οι πάγοι να λιώσουν, δημιουργώντας ρυάκια που τροφοδοτούν με νερό λίμνες με αποικίες βακτηρίων και φυτοπλαγκτόν.




5. Rio Tinto, Ισπανία



Ο «κόκκινος ποταμός» βρίσκεται στη νοτιοανατολική Ισπανία. Το 3.000 π.Χ. ανοίχθηκαν ορυχεία στην περιοχή προκειμένου να εξαχθούν διάφορα μέταλλα. Το βαθύ κόκκινο χρώμα του ποταμού οφείλεται πιθανότατα στις δραστηριότητες αυτές πυο συνεχίστηκαν και τα μετέπειτα χρόνια καθώς βαρέα μέταλλα χύνονταν στις όχθες του. Το νερό, επίσης, είναι ιδιαίτερο όξινο.


6. Νήσος του Πάσχα, Πολυνησία



Οι 887 φιγούρες που δεσπόζουν στο συγκεκριμένο νησί και ονομάζονται «moai», κατασκευάστηκαν πιθανότατα από πολυνήσιους πληθυσμούς που κατοικούσαν εκεί. Χρονολογούνται στα 1250-1500 και φτάνουν σε ύψος τα 10 μέτρα.




7. Κρεμάμενα φέρετρα (Hanging Coffins), νοτιονανατολική Ασία



Τα φέρετρα αυτά μπορεί να βρεθούν σε διάφορες χώρες της νοτιονανατολικής Ασίας όπως την Κίνα, την Ινδονησία και τις Φιλιππίνες. Το έθιμο να κρεμάνε τα φέρετρα σε βράχους ή να τα τοποθετούν σε σπηλιές, είχαν αναπτύξει μειονοτικοί πληθυσμοί των περιοχών αυτών.




8. «Ο Δρόμος του Bimini», υποθαλάσσιοι σχηματισμοί βράχων στο νησί Βόρειο Bimini, Μπαχάμες



Οι περίεργοι σχηματισμοί υποθαλασσίων πετρωμάτων στην περιοχή του Βόρειου Bimini, στις Μπαχάμες, έχουν προκαλέσει υποψίες εξαιτίας της άψογης ευθυγράμμισης στις άκρες και στο μοτίβο που σχηματίζουν. Υπάρχουν εικασίες ότι έγιναν από ανθρώπους ενώ ορισμένοι φτάνουν στο σημείο να υποστηρίξουν ότι πρόκειται για τμήμα της χαμένης πόλης της Ατλαντίδας.




9. «Το Κύμα», ΗΠΑ



Οι εκπληκτικής ομορφιάς σχηματισμοί που φέρουν την ονομασία «Το Κύμα» βρίσκονται στις ΗΠΑ, κοντά στην Αριζόνα.




10. Pamukkale, Τουρκία



Στα τουρκικά «pamukkale» σημαίνει κάστρα από βαμβάκι. Πρόκειται για ένα φυσικό τοπίο στη νοτιοανατολική Τουρκία που συντίθεται από θερμές πηγές και σχηματισμούς από ανθρακικά ορυκτά.

Αύγο Δεινοσαύρου 200 ΕΚΑΤ. ΕΤΩΝ ΕΚΚΟΛΑΦΘΗΚΕ σε μουσείο του Βερολίνου!!!

Μια δυσλειτουργία με το σύστημα θέρμανσης του Μουσείου für Naturkunde ( ή Μουσείο Φυσικής Ιστορίας ) είχε κάποιες απρόβλεπτες συνέπειες ,οπως για ενα αυγο Gasosaurus που χρονολογείται από το Ιουρασική περίοδο η οποια έληξε για το ιδιο με την εκκόλαψη του , γεννώντας το πρώτο δεινοσαύρο που βλεπει το φως της ημέρας σε περισσότερα από 100 εκατομμύρια χρόνια.

Το αυγό, το οποίο πιστευαν πως ηταν απολιθωμενο, διατηρήθηκε σε μια μικρή αποθήκη που βρίσκεται ακριβώς δίπλα στο λεβητοστάσιο . Όταν το σύστημα άρχισε να υπερθερμενεται πριν από μερικές εβδομάδες, φαίνεται πως με εναν εκπληκτικο τροπο ξεκινησε και τη διαδικασία επώασης του, με αποτέλεσμα το αυγό να εκκολαφθει .

« Πρόκειται για μια απίστευτη ευκαιρία για την επιστήμη » , εξηγεί Gunther Warburg , παλαιοβιολόγος στο μουσείο . « Ο Gasosaurus έχει χαρακτηριστεί ως ένας σαρκοφάγος δεινόσαυρος tetanuran της οικογένειας θηριοποδων που προέρχονται από την Κίνα . Θα παραμενε ένα μυστήριο , διότι το μόνο που ειχαμε προς μελετη ήταν λίγα ερείπια . Αλλά τώρα έχουμε ένα ολοζωντανο ! Νιώθω σαν να είμαι στο Τζουράσικ Παρκ την ταινία ! » Εξηγεί ο ειδικός , φανερά ενθουσιασμενος .

Το δείγμα έχει ήδη μεταφερθεί στο ζωολογικό κήπο του Βερολίνου , όπου μπορεί να μελετηθεί σε ένα ασφαλές περιβάλλον . Μερικά γεγονότα έχουν ήδη δημοσιοποιηθεί σχετικά με το πλάσμα , συμπεριλαμβανομένου του μεγέθους και του βάρους που είναι , σύμφωνα με τους ισχυρισμούς (παντα και σε ολα) 41 εκατοστά ύψος, με βάρος 11 κιλά .

10 επιστημονικά πειράματα που θα μπορούσαν να είχαν φέρει το τέλος του κόσμου

Όταν ακούει κανείς για επιστημονικά πειράματα που θα μπορούσαν να απειλήσουν τον κόσμο, το μυαλό πάει μάλλον σε σενάρια επιστημονικής φαντασίας, ταινίες του Τζέιμς Μποντ κ.ο.κ. Ωστόσο, η αλήθεια είναι ότι κατά καιρούς, στη σύγχρονη εποχή μας, έχουν υπάρξει επιστημονικού χαρακτήρα πειράματα και εγχειρήματα τα οποία, εκ των υστέρων ή εκ των προτέρων θεωρείται πως θα μπορούσαν να αποτελέσουν κίνδυνο για τον κόσμο μας (ωστόσο όλα έγιναν, ή φέρονται να έγιναν, ακόμα και αν υπήρχε αβεβαιότητα). Το κανάλι Alltime10s του YouTube δημιούργησε μια λίστα με 10 πειράματα που εμπίπτουν σε αυτή την κατηγορία.

Starfish Prime

Αμερικανική πυρηνική δοκιμή σε μεγάλο ύψος, που έλαβε χώρα στις 9 Ιουλίου 1962, στο πλαίσιο συνεργασίας μεταξύ της Atomic Energy Commission (AEC) και της Defense Atomic Support Agency. Πύραυλος Thor με θερμοπυρηνική κεφαλή εκτοξεύθηκε από το Johnston Island στον Ειρηνικό και εξερράγη σε πολύ μεγάλο ύψος, πέρα από αυτά που ορίζονται ως όρια του Εξώτερου Διαστήματος – (για την ακρίβεια, πέρα από αυτά, στα 400 χλμ πάνω από τον Ειρηνικό). Πρόκειται για τη μεγαλύτερη έκρηξη σε τέτοιο ύψος που έχει γίνει ποτέ. Ο ηλεκτρομαγνητικός παλμός που προέκυψε (καταστροφικός για τις ηλεκτρονικές συσκευές) ήταν πολύ μεγαλύτερος του αναμενομένου. Οι φόβοι περί των επιπτώσεών του είχαν να κάνουν με την επίδραση στο γεωμαγνητικό πεδίο της Γης, αποδυναμώνοντας την προστασία της απέναντι στην κοσμική ακτινοβολία. Η Σοβιετική Ένωση θορυβήθηκε τόσο πολύ, ώστε ακολούθησε σχετική συμφωνία για την απαγόρευση των εκρήξεων/ δοκιμών σε τόσο μεγάλα ύψη (Outer Space Treaty).

To «σούπερ βακτήριο» του Ανάντα Μοχάν Τσακραμπάρτι

Ο εν λόγω επιστήμονας είναι ο δημιουργός ενός είδους τεχνητού, «σούπερ βακτηρίου», το οποίο είναι ικανό να «τρώει»/ διασπά το αργό πετρέλαιο, και θεωρείται πως είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό εναντίον πετρελαιοκηλίδων. Ωστόσο, δεν είναι λίγοι αυτοί που εκφράζουν ανησυχίες σχετικά με το τι επιπτώσεις θα είχε η ευρεία χρήση του, καθώς πιθανολογείται ότι, εάν απελευθερωθεί, η τρομερή ταχύτητα με την οποία...«τρώει» θα μπορούσε να προκαλέσει μεγάλα προβλήματα. Σημειώνεται ότι βασίζεται στην ιδιαίτερα κοινή ψευδομονάδα.

LHC: Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων

Πρόκειται για ένα από τα πιο φιλόδοξα επιστημονικά εγχειρήματα/ πειράματα του χώρου της Φυσικής, ίσως το μεγαλύτερο ποτέ. Ωστόσο πολλοί ανησυχούν ότι η λειτουργία του- η οποία έχει να κάνει με την έρευνα πάνω στις συνθήκες αμέσως μετά το Big Bang- θα μπορούσε να έχει πιθανώς τρομακτικές επιπτώσεις, από τη δημιουργία Μαύρης Τρύπας μέχρι άνοιγμα προς άλλες διαστάσεις και άλλα αντίστοιχα «εξωτικά».

Η γεώτρηση της Κόλα

Στα αγγλικά «Kola Superdeep Borehole», στα ρωσικά «Kolskaya sverkhglubokaya skvazhina», πρόκειται για ένα επιστημονικό πείραμα γεώτρησης στη χερσόνησο Κόλα από τη Σοβιετική Ένωση, με σκοπό τη διάνοιξη μιας τρύπας όσο πιο βαθιά στον φλοιό της Γης ήταν δυνατόν, φτάνοντας το 1989 σε βάθος 12.262 μέτρων, κάτι που αποτελεί ρεκόρ. Η ανησυχία πάνω στο εν λόγω εγχείρημα έχει να κάνει με τους φόβους για διαταραχή της ισορροπίας με αποτέλεσμα την πρόκληση τρομακτικών σεισμών ή και ηφαιστειακών εκρήξεων.

Magnaporthe grisea: Ο μύκητας- καταστροφέας του ρυζιού

Κατά τον Ψυχρό Πόλεμο οι ΗΠΑ πειραματίστηκαν με την χρήση του μύκητα Magnaporthe grisea, o οποίος είναι γνωστός για τις τρομακτικές του επιδόσεις όσον αφορά στην καταστροφή σοδειών ρυζιού, αλλά και άλλων δημητριακών. Πιθανή χρήση (ή διαφυγή) ενός τέτοιου βιολογικού όπλου θα προκαλούσε τρομερή καταστροφή στις σοδειές- οι οποίες εκτιμάται ότι αποτελούν την κύρια πηγή τροφής για άνω του 40% του πληθυσμού του πλανήτη. Θεωρείται πως οι ΗΠΑ πραγματοποίησαν 31 τέτοια πειράματα μεταξύ του 1951 και του 1969.

Τεκτονικά όπλα

Δεν έχει επιβεβαιωθεί με απόλυτη βεβαιότητα κατά πόσον έχουν γίνει όντως δοκιμές τεκτονικών όπλων, με σκοπό την πρόκληση σεισμών για στρατιωτικούς σκοπούς – κατά καιρούς έχουν κυκλοφορήσει φήμες για σχετικά πειράματα από την ΕΣΣΔ (ονόματα όπως «Mercury» και «Volcano» ή «Vulcan» έχουν ακουστεί), ενώ ο Ούγκο Τσάβες, εκλιπών πρόεδρος της Βενεζουέλας, είχε κατηγορήσει το 2010 τις ΗΠΑ για δοκιμή τέτοιου όπλου που προκάλεσε τον σεισμό στην Αϊτή (με τα ΜΜΕ της χώρας να αναφέρονται στο σκιώδες πρόγραμμα HAARP, που φημολογείται ότι επηρέαζε τον καιρό). Επίσης, η Komsomolskaya Pravda είχε γράψει το 1992 ότι τέτοιο όπλο είχε αναπτυχθεί από την ΕΣΣΔ (κάτι που έχει διαψευστεί από την ρωσική κυβέρνηση).

SETI

Πρόκειται για το γνωστό πρόγραμμα αναζήτησης εκπομπών από εξωγήινους πολιτισμούς. Σε αυτό το πλαίσιο, είναι γνωστή επίσης η αποστολή πλακετών/ μηνυμάτων σε διαστημόπλοια (Pioneer, Voyager), αλλά και η αποστολή πιο «στοχευμένων» εκπομπών στο Διάστημα (πέραν αυτών που εκπέμπονται ούτως ή άλλως, στο πλαίσιο των κανονικών τηλεπικοινωνιών). Ωστόσο, αρκετοί προβληματίζονται σχετικά με το κατά πόσον είναι καλή ιδέα να «διαλαλούμε» την παρουσία μας στο Σύμπαν, καθώς σε καμία περίπτωση δεν είναι σίγουρο πως, εάν κάποιος εξωγήινος πολιτισμός τα λάβει, δεν θα έχει εχθρικές προθέσεις.

H πανούκλα ως βιολογικό όπλο

Ο Βλάντιμιρ Πασέτσνικ ήταν εξέχων Σοβιετικός βιολόγος και ειδικός σε θέματα βιολογικών όπλων ο οποίος αυτομόλησε στη Δύση το 1989, ενημερώνοντας τη Δύση για την έκταση του σοβιετικού προγράμματος βιολογικών όπλων (Biopreparat). Όπως έγινε γνωστό, το πρόγραμμα αυτό περιελάμβανε δουλειά πάνω στην πανούκλα: Τη φονική ασθένεια της αρχαιότητας και του Μεσαίωνα, που προκάλεσε αμέτρητους θανάτους στις επιδημίες της (θεωρείται ότι πρόκειται για τον Λοιμό της αρχαίας Αθήνας, τον «Μαύρο Θάνατο» του Μεσαίωνα κ.α.)

Πυρηνική δοκιμή Trinity

Trinity ήταν το κωδικό όνομα (αποδίδεται στον Οπενχάιμερ) της πρώτης γνωστής πυρηνικής δοκιμής, στο πλαίσιο του Προγράμματος Μανχάταν. Έλαβε χώρα στο Αλαμογκόρντο, στο Νέο Μεξικό, στις 16 Ιουλίου 1945. Πέραν του γεγονότος ότι σήμανε την έναρξη της «πυρηνικής εποχής» (οδηγώντας στην απειλή του πυρηνικού ολέθρου), αξίζει να σημειωθεί πως, καθώς η ατομική βόμβα ήταν ακόμα «θεωρητικό» όπλο, ουδείς μπορούσε να γνωρίζει με βεβαιότητα ποια θα ήταν η έκταση της καταστροφής- και κάποιοι (Φέρμι, Τέλερ) φοβούνταν ότι ίσως να λειτουργούσε πολύ καλύτερα/ χειρότερα (αναλόγως την οπτική) από ό,τι προβλεπόταν, καίγοντας όλη τη Γη.

Σκοτεινή Ύλη

Η Σκοτεινή Ύλη αποτελεί ένα από τα μεγάλα αινίγματα της σύγχρονης αστροφυσικής, και τα πειράματα πάνω σε αυτήν έχουν ως στόχο το «ξεκλείδωμα» ενός εκ των μυστηρίων που κρύβουν τα «μυστικά του Σύμπαντος». Ωστόσο, θεωρείται ότι ενδεχομένως πειράματα που έγιναν μέσα στη δεκαετία του 1990 να έχουν προκαλέσει μια αλυσιδωτή αντίδραση που προκαλεί τη φθορά/ αποσύνθεσή της Σκοτεινής Ύλης σε όλο το Σύμπαν, κάτι που γίνεται εύκολα αντιληπτό πως αποτελεί...πρόβλημα αν σκεφτεί κανείς ότι θεωρείται πως αποτελεί το 84,54% της συνολικής ύλης που υπάρχει.

Απίστευτο: Μυστηριώδες αντικείμενο βγήκε από μαύρη τρύπα!

Αμηχανία στους επιστήμονες!

Πρόσφατα ένα μυστηριώδες αντικείμενο επαναπροσδιόρισε όλα όσα νομίζαμε ότι γνωρίζαμε για τις μαύρες τρύπες. Πρώτα απ 'όλα οι μαύρες τρύπες υποτίθεται ότι απορροφούν τα πάντα σε αυτές, ακόμη και το φως. Δεύτερον, η βαρύτητα είναι τόσο ισχυρή που πιστεύετε ότι τίποτα στο γνωστό σύμπαν θα μπορούσε να προέλθει από μια μαύρη τρύπα.

Όλα αυτά άλλαξαν όταν η NASA ανακοίνωσε ότι κάτι πολύ μεγάλο βγήκε από μια μαύρη τρύπα
Τι ακριβώς συνέβη; Καθώς δύο από τα διαστημικά τηλεσκόπια της NASA, το ένα εκ των οποίων ήταν το NuSTAR, παρατηρούσαν την συγκεκριμένη μαύρη τρύπα, πολύ ξαφνικά, ένα μεγάλο αντικείμενο "εκτοξεύτηκε" από τη μέση ή "στέμμα" της μαύρης τρύπας. Αμέσως μετά από αυτό το αξιοσημείωτο γεγονός ένας τεράστιος παλμός ενέργειας ακτίνων Χ εξήλθε από το στέμμα. Αυτό το γεγονός φαίνεται να προκάλεσε αμηχανία στους επιστήμονες της γης.
Η Fiona Harrison, η οποία είναι η κύρια ερευνήτρια στο NuSTAR, ανέφερε με έμφαση ότι αυτό το είδος του φαινομένου είναι ανήκουστο και αλλάζει εντελώς ό, τι πιστευόταν αρχικά για το πώς οι μαύρες τρύπες λειτουργούν. Ευτυχώς με το επίπεδο της τεχνολογίας που εμείς, ως φυλή είμαστε σε θέση να διαθέτουμε, καταφέραμε να καταγράψουμε αυτό το γεγονός. Τα δεδομένα που αποκομίσαμε από αυτό το γεγονός τώρα μας παρέχουν κάποια αναγκαία στοιχεία για το πως οι μαύρες τρύπες λειτουργούν και πώς είναι δομημένες.

Ο Dan Wilkins, από το πανεπιστήμιο Saint Mary, λέει ότι, o Milky way είναι τεράστιος και σε μια περιοχή του γαλαξία μας, που απλά ονομάζεται Τοξότης Α * παράγει μια σειρά από εκλάμψεις περίπου κάθε 10 ημέρες. Το τελευταίο διάστημα, η δραστηριότητα αυτών των εξάρσεων έχει αυξηθεί δραματικά, σε σημείο που να παράγονται σχεδόν κάθε μέρα. Ίσως να αναρωτιέστε τι ακριβώς σημαίνει αυτό. Λοιπόν, ας ρίξουμε μια ματιά στην έρευνα των αστρονόμων ώστε να βάλουμε τα κομμάτια σε μια σειρά.
Αξιοποιώντας τους πόρους που οι αστρονόμοι έχουν σήμερα στη διάθεσή τους, δηλαδή τα 3 τεράστια διαστημικά τηλεσκόπια, έχουν τη δυνατότητα να συναρμολογήσουν μία εξαιρετικά συναρπαστική κοσμική σύνδεση με αυτές τις εκλάμψεις.
Ο Gabriele Ponti, από το Ινστιτούτο Max Planck για την Εξωγήινη Φυσική που βρίσκεται στη Γερμανία, έκανε αυτή την ενδιαφέρουσα παρατήρηση σχετικά με τις εκλάμψεις.

Έτσι, με λίγα λόγια, φαίνεται ότι είχαμε τη δυνατότητα να παρατηρήσουμε ένα φαινόμενο που έχει αλλάξει εντελώς τον τρόπο που πιστευόταν ότι λειτουργούν οι μαύρες τρύπες. Ένα αντικείμενο εξήλθε πραγματικά από το στέμμα της μαύρης τρύπας και στη συνέχεια μια έκλαμψη ενέργειας ακτίνων Χ ακολούθησε, αφήνοντάς μας εντελώς με ανοιχτό το στόμα.
Με τη συμμετοχή του Πανεπιστημίου της Γρανάδας, μια ομάδα ερευνητών κατάφερε να παρατηρήσει τον τύπο της δομής στην απεραντοσύνη του ηλιακού μας συστήματος, παρά το γεγονός ότι είναι περισσότερα από πέντε δισεκατομμύρια έτη φωτός μακριά από το μικρό μπλε πλανήτη που ονομάζουμε σπίτι.

Ακριβώς για να θέσουμε αυτό το επίτευγμα σε μια διαφορετική προοπτική, ο γαλαξίας μας είναι τεράστιος και ήμασταν σε θέση να βρούμε ένα αντικείμενο που εκπέμπει ένα τεράστιο ποσό ενέργειας, σε τέτοιο βαθμό που αυτή η ενέργειά του να μπορεί να συγκριθεί με τη συνολική ενέργεια που εκπέμπεται από ολόκληρο τον γαλαξία .
Οι ερευνητές ήταν σε θέση να επιτύχουν αυτό το κατόρθωμα, με τη χρήση της λεγόμενης βαρυτικής επίδρασης μικροεστιασμού, το οποίο είναι ένα περιστατικό που προκαλείται από τα αστέρια που ανήκουν στον γαλαξία μας και χρησιμοποιείται για να ενισχύσει άλλες μικροσκοπικές περιοχές του κβάζαρ που περιέχει αυτό το αντικείμενο.
Επίσης, μέσω αυτής της διαδικασίας οι ερευνητές ήταν σε θέση να μετρήσουν την εσώτατη άκρη του δίσκου της ύλης ή αυτό που αποκαλούν δίσκο προσαύξησης, που είναι σε τροχιά γύρω από αυτό το συγκεκριμένο κβάζαρ, που ονομάζεται Q2237 + 0305, όπως αναφέρει το strange.

Ο ερευνητής Jorge Jiménez Vicente, από το τμήμα UGR Θεωρητικής Φυσικής και Κοσμολογίας, εξηγεί ότι,
στο γαλαξία μας, μόνο 1 σε κάθε 500 κβάζαρ επηρεάζεται γενικά από τη βαρυτική επίδραση μικροεστιασμού. Οι πληροφορίες που οι αστρονόμοι έχουν αποκτήσει από αυτό το περιστατικό θα είναι αρκετά χρήσιμες για να μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε τα κβάζαρ, τα οποία είναι απαραίτητα για να κατανοήσουμε πως ο γαλαξίας μας γεννήθηκε και εξελίχθηκε.
Όταν σκέφτεσαι το πόσο τεράστιο είναι αυτό το αντικείμενο, είναι αυτό που πραγματικά μας κάνει να αναρωτιώμαστε για το τι θα μπορούσε ενδεχομένως να είναι...

Σιβαθήριο

Το Σιβαθήριο ήταν ένα ελαφοειδές,μηρικαστικό,οπληφόρο θηλαστικό.Έμοιαζε περισσότερο με μια μεγάλη,έθσωμη αντιλόπη παρά μεκαμηλοπάρδαλη.Είχε κοντό λαιμό,κοντά άκρα και πλατύ ρύγχος,όπως η άλκη. Το αρσενικό Σιβαθήριο είχε δύο ζεύγη κέρατα επάνω στο κρανίο του.τα δύο κέρατα στο μέτοπο του,ηταν μικρά και κονικά.Το δεύτερομεγαλύτερο ζευγάρι μεγάλωνε επάνω στο ανώτερο σημείο του κρανίου του και διακλαδίζονταν όπως τα ελαφίσια κέρατα.Το Σιβαθήριο είχε δυνατούς ώμους και μυώδη λαιμό για να στηρίζει το κεφάλι του που ηταν βαρύ εξ αιτίας των κεράτων του.Τρέφονταν με άφθονο γρασίδι,επαναφέροντας το εν μασημένο γεύμα του για να το μασήσει και δεύτερη φορά πριν το χωνέψει τελείως.Με τα ελάχιστα αμιντικά όπλα του,το Σιβαθήριο βρίσκονταν σε κίνδυνο να πέσει θύμα του Σμιλόδοντα.

Το αρχαίο είδος κροκόδειλου μήκους εννέα μέτρων και οι ομοιότητες με τον σημερινό απόγονό του

Ένας πρόδρομος του σύγχρονου κροκόδειλου που παραμόνευε σε παράκτια ύδατα και εκβολές ποταμών πριν από περίπου 150 εκατομμύρια χρόνια, είχε μήκος 9.26 μέτρα από το ρύγχος μέχρι την ουρά, σύμφωνα με δημοσίευση διεθνούς ομάδας παλαιοντολόγων .

Η ερευνητική ομάδα με μέλη από έξι χώρες της Ευρώπης εξέτασε εκ νέου την ταξινόμηση των λεγόμενων κορκοδειλομόρφων (crocodylomorphs) του είδους Machimosaurus.

Εξετάζοντας απολιθώματα, απομεινάρια δοντιών και κομμάτια της κάτω γνάθου και του κρανίου που στεγάζονται σε μουσεία, οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η οικογένεια Machimosaurus περιλάμβανε τρία είδη στην Ευρώπη και ένα τέταρτο στην περιοχή της σημερινής Αιθιοπίας.

Το μικρότερο από τα τέσσερα είδη, ο ευρωπαϊκός Machimosaurus buffetauti, εκτιμάται πως είχε μήκος 5,8 μέτρα, ενώ το μεγαλύτερο είδος, ο Machimosaurus hugii, επίσης από την Ευρώπη, ήταν περίπου 50 τοις εκατό μεγαλύτερος από το μέγεθος του μακρύτερου κροκοδείλου της σύγχρονης εποχής με μήκος στα 9,26 μέτρα. Οι ερευνητές δεν κατάφεραν να προσδιορίσουν αξιόπιστα το μέγεθος του «μαχιμοσαύρου» της Αιθιοπίας.

Και τα τέσσερα είδη έζησαν κατά την Ύστερη Ιουράσιο, μία περίοδο πριν από περίπου 161 με 145 εκατομμύρια χρόνια, η οποία αποτέλεσε μία περίοδο αναπτυξιακής έκρηξης για την εξέλιξη των κροκοδειλομόρφων. Ωστόσο κατά πάσα πιθανότητα τα τέσσερα είδη δεν ήταν ποτέ σύγχρονα, σύμφωνα με την επιστημονική ομάδα.

Ο Machimosaurus τρεφόταν με θαλάσσιες χελώνες, κολυμπώντας μεγάλες αποστάσεις στην ανοιχτή θάλασσα, αλλά κυνηγώντας κατά κανόνα στις κοντινές ακτές, αρπάζοντας τα πιο διαθέσιμα θηράματα.

Η εξέλιξη του Machimosaurus εμφανίζει ομοιότητες με αυτή των σύγχρονων κροκοδείλων, των οποίων τα είδη αλμυρού νερού είναι πολύ μεγαλύτερα σε μέγεθος και καταλληλότερα για μεγαλύτερες περιοχές, σε σχέση με τα μικρότερα «ξαδέρφια» τους που ζουν κοντά στην ακτή ή σε φρέσκο ​​νερό.

Αρχαία πόλη κάτω από το Τρίγωνο των Βερμούδων!

Στο βυθό του ωκεανού στην περιοχή του Τριγώνου των Βερμούδων μια ομάδα Καναδών επιστημόνων εντόπισε πρόσφατα μια χαμένη πόλη. Κοντά στις ακτές της Κούβας, ένα υποβρύχιο ρομπότ κατέγραψε ερείπια κτιρίων, τέσσερις γιγάντιες πυραμίδες και κάτι που μοιάζει με άγαλμα Σφίγγας.

Οι ειδικοί εκτιμούν ότι τα βυθισμένα κτίσματα ανήκουν στην προκλασική περίοδο της ιστορίας της Καραϊβικής και της Κεντρικής Αμερικής και η αρχαία πόλη θα μπορούσε να κατοικείται από εκπροσώπους πολιτισμού, παρόμοιου με τους κατοίκους της Τεοτιουακάν (εγκαταλειμμένη πόλη, που βρίσκεται σε απόσταση 50 χλμ. από την Πόλη του Μεξικού και έχει ηλικία περίπου 2000 ετών).

Η πόλη βρίσκεται 183 μέτρα κάτω από τον ωκεανό και η ομάδα των ερευνητών με επικεφαλής τους Weinzweig και Zalitzki είναι πεπεισμένοι ότι είναι η Ατλαντίδα – η χαμένη πόλη για πάνω από 10.000 χρόνια.

Τον περασμένο Ιούλιο, Αμερικανοί και Γάλλοι εξερευνητές έκαναν στο βυθό της θάλασσας της Καραϊβικής μια άλλη μνημειώδη ανακάλυψη: Μία μερικώς διαφανή, κρυστάλλινη πυραμίδα, πιθανότατα μεγαλύτερη από την πυραμίδα του Χέοπα, στο Κάιρο. Μέχρι τώρα, όμως , δεν έχει εξακριβωθεί η ηλικία και η «καταγωγή» του μυστηριώδους αυτού κτίσματος.